Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach zaprasza na wystawę
ANTONI HYBEL Zapomniany artysta
Wspomnienia
Wystawa
„Zapomniany
artysta
Antoni
Hybel”
to
część
projektu,
który
realizowany
jest
od
2018
roku.
Przybliżenie
sylwetki
tego
niedocenionego
i
zapomnianego
Artysty
jest
w pewnym
sensie
naszym
obowiązkiem.
Głównym
celem
tej
wystawy
jest
przedstawienie
Antoniego
Hybla
przez
pryzmat
całej
historii
jego
życia.
Opierając
się
o
dostępne
materiały,
wspomnienia
osób,
opracowania
i
publikacje,
fotografie
archiwalne
i
rodzinne
pamiątki,
prezentując
w
miarę
możliwości
część
prac
Artysty
ze
zbiorów
prywatnych
i muzealnych, na wystawie przedstawiona została postać Artysty w szerszej perspektywie nie tylko przez pryzmat jego twórczości plastycznej.
Bogdan Klimczyk, Konrad Korona
W związku z tym, że wystawa już się zakończyła zapraszamy wszystkich zainteresowanych na wersję wirtualną:
Antoni
Hybel
urodził
się
29
I
1872
roku
w
Przyszowej
(pow.limanowski)
w
małej
miejscowości
o
ciekawej
i
bogatej
historii
sięgającej
XIII
wieku.
Rodzice
artysty
to
Wawrzyniec
Hybel
(syn
Stefana
Hybla
i
Rozalii
z
domu
Wilczyńska)
i
Marianna
Hybel
(córka
Ignacego
Lorka
i
Katarzyny
z
domu
Stawiarska).
Ignacy
Lorek
dziadek
Antoniego
Hybla
był
rzeźbiarzem.
Rzeźbiarzem
był
również
brat
matki
Antoniego
Hybla
Ignacy.
Rodzina
Lorków
związana
była
ze
Starym
Sączem.
Tu
właśnie
w Starym
Sączu
przez
kilka
lat
Antoni
Hybel
u
swojego
dziadka
Ignacego
Lorka
oraz
brata
swojej
matki
wuja
Ignacego
uczył
się
rzeźbiarstwa,
polichromii
oraz
malarstwa.
By
zapewnić
swojemu
synowi
możliwość
kształcenia
rodzice
przenieśli
się
z Przyszowa
do
Nowego
Sącza.
Antoni
był
zdolnym
i
pilnym
uczniem.
Szkołę
Powszechną
ukończył
z
wynikiem
bardzo
dobrym.
Mimo
trudnej
sytuacji
życiowej
dzięki
staraniom
i determinacji
rodziców
Antoni
dodatkowo
pobierał
lekcje
gry
na
skrzypcach
a
wolne
wieczory
poświęcał
muzyce.
Tak
zachwycił
się
skrzypcami,
że
postanowił
zbudować
sam
dla
siebie
instrument.
W 1903
roku
wyjeżdża
do
Zakopanego
do
Szkoły
Snycerskiej,
Cesarsko-Królewskiej
Szkoły
Fachowej
dla
Przemysłu
Drzewnego.
Podejmuje
naukę
na
kierunku
rzeźby
figuralnej.
Szkołę
w
Zakopanem
kończy
z
bardzo
dobrym
wynikiem.
Ciekawy
świata
i
życia
postanawia
dalej
się
rozwijać.
W miarę
możliwości
finansowych
uczy
się
między
innymi
malarstwa
w pracowni
profesora
Juliana
Fałata
na
Akademii
Sztuk
Pięknych
w Krakowie.
Julian
Fałat
zachwycony
Antonim
Hyblem
namawia
go
do
dalszego
rozwijania
umiejętności
i
podjęcia
własnej
drogi
artystycznej.
Antoni
Hybel
wyjeżdża
do
Włoch,
gdzie
pogłębia
swoją
wiedzę
rzeźbiarską
i
poznając
również
tajniki
rzeźby
w
kamieniu.
W
czasie
swoich
podróży
odwiedza
Wiedeń
i
Pragę
by
dalej
się
uczyć
i
zdobywać
wiedzę.
Po
powrocie
do
kraju
dużo
pracuje
i
bardzo
dużo
tworzy.
W
roku
1911
osiedla
się
w
miejscowości
Ropa
koło
Gorlic,
gdzie
poznaje
miłość
swojego
życia
Malwinę Kraczman. W Ropie mieszka do końca życia.
Rzeźbiarz,
malarz,
lutnik,
wynalazca
i
konstruktor,
projektował
i
wykonywał
meble,
ołtarze
oraz
przedmioty
użytkowe.
Miał
też
swoich
uczniów
których
uczył
gry
na
skrzypcach
i podstaw
rzeźby.
Spełnił
swoje
marzenie
z
dzieciństwa
wykonując
skrzypce
według
własnego
projektu,
które
w
1925
roku
opatentował
w
Urzędzie
Patentowym
w
Warszawie.
Był
to
nowatorski
projekt
skrzypiec
o
nowej
formie
zewnętrznej
i
nowej
duszy.
Swoje
skrzypce
nazwał
skrzypcami
polskimi
z
duszą
skrzydlatą.
Miał
wystawy
w wielu
miastach
w
kraju
i
za
granicą.
Między
innymi
w
Warszawie
w Zachęcie
w
Pałacu
Sztuki
oraz
w
Berlinie.
Swoje
skrzypce
prezentował
na
Międzynarodowych
Targach
Poznańskich.
Antoni
Hybel
jest
także
autorem
wielu
oryginalnych
przedmiotów
codziennego
użytku.
Jest
konstruktorem
maszyny
na
wzór
perpetuum
mobile
która
przez
pewien
czas
była
eksponowana
w
Muzeum
PTTK
w
Gorlicach.
W
ciągu
swojego
życia
zgromadził
bardzo
cenny
księgozbiór.
W życiorys
artysty
wpisały
się
dwie
wojny
światowe
mające
istotny
wpływ
na
jego
życie.
W
testamencie
wszystkie
narzędzia
rzeźbiarskie
przekazał
szkole
w
Zakopanem
dla
najbiedniejszego,
najzdolniejszego
ucznia
kształcącego
się
na
rzeźbiarza.
Dyrekcja
szkoły
podjęła
decyzję
o
przekazaniu
narzędzi
rzeźbiarskich
Władysławowi
Borzęckiemu,
który
po
wielu
latach
ukończył
studia
i
został
znanym
artystą
rzeźbiarzem.
Antoni
Hybel
zmarł
w
1946
roku
w
swoim
drewnianym
domku
w
Ropie
w
wieku
74
lat.
Pozostawił
po
sobie
kilkadziesiąt
rzeźb,
kilkanaście
rysunków
i obrazów,
które
przekazał
w
testamencie
Muzeum
Narodowemu
w
Krakowie.
Po
śmierci
artysty
część
obrazów
została
zniszczona,
wiele
prac
rozkradziono,
zaginął
rękopis
książki
oraz
biblioteka.
Na
szczęście
zachowała
się
dokumentacja
techniczna
z
opisem
wykonania
słynnych
skrzypiec
oraz
dokument
patentowy.
Nie
wypełniono
w
dużej
części
woli
artysty
zapisanej
w
testamencie
a
rzeźby
Matki
Boskiej
Różańcowej,
którą
Antoni
Hybel
wykonał
na
swój
grób
niestety
nie
ustawiono.
Różnie
toczą
się
losy
człowieka,
wiele
ścieżek
i
zakrętów
trzeba
w
życiu
pokonać
wiele
wycierpieć
i
doświadczyć.
Jak
napisał
o
Antonim
Hyblu
dr
Marian
Janiga
„Za
życia
nie
zrozumiany
i
niedoceniany
a
po
śmierci
zapomniany,
o
którym
można
napisać,
że
swoją
twórczością
dawał
ludziom
radość
Panu
Bogu
serce, a sobie cierpienie i krzyż.”
Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
Wspomnienia
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
następna
poprzednia
Wspomnienia
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Zenon Gątkowski wydawca i właściciel
miesięcznika „Świat i Prawda” w 1925 roku
w nr. 23 przedstawił postać artysty
w obszernym artykule pt. „Życiorys artysty
Antoniego Hybla” i fotografie jego prac
wykonane przez A. Fiedlera z Poznania. W 1926
roku w tym samym miesięczniku w nr. 33
ukazuje się drugi artykuł Zenona Gątkowskiego
pt. „Skrzypce polskie triumf mistrzostwa”.
Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
poprzednia
powrót do
twórczość
Wspomnienia
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Pracownia Antoniego Hybla w Ropie, fotografia wykonana na parterze, w pomieszczeniu po lewej stronie od głownego wejścia do budynku.
Autor fotografii Antoni Hybel
Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
W Muzeum Regionalnym w Starym Sączu
znajdują się cenne eksponaty Antoniego
Hybla. Oryginalne skrzypce z duszą
skrzydlatą opatentowane w 1925 roku
przez artystę, oraz trzy obrazy olejne
„Signum Temporis” (Znak czasów), „Sąd
Ostateczny” „Walka o Krzyż”. Eksponaty
do muzeum przekazał syn Pani Marii
Gryzowej spadkobierczyni po Antonim
Hyblu Pan Antoni Gryz emerytowany
nauczyciel ze Starego Sącza.
Składamy serdeczne podziękowania Panu
Andrzejowi Długoszowi i Pani
Magdalenie Fryźlewicz z Muzeum
Regionalnego w Starym Sączu za
bezpłatne udostepnienie eksponatów
oraz pomoc i wsparcie w realizacji
projektu o Antonim Hyblu.
Szkolne Muzeum Regionalne w Szymbarku
Muzeum Regionalne w Starym Sączu
Wspomnienia
Muzeum Ziemi Bieckiej
W Szkolnym Muzeum Regionalnym Gryf w Szymbarku
zabezpieczony jest duży zbiór prac Antoniego Hybla. Dzięki
zaangażowaniu i zdecydowanym działaniu Pana Jana Spólnika
emerytowanego nauczyciela z Szymbarku uratowane zostały cenne
prace, rzeźby, odlewy gipsowe, rysunki, szkice, sztaluga, dwa obrazy
olejne, futerał na skrzypce, drewniana rama, dębowy stół i forma do
futerału na skrzypce. Wszystkie te przedmioty Pan Jan Spólnik
przywiózł do muzeum w latach siedemdziesiątych dwudziestego
wieku z drewnianego domu i pracowni Antoniego Hybla w Ropie
gdzie w ogromnym nieładzie niszczały przez wiele lat.
Bardzo dziękujemy Panu mgr. Janowi Spólnikowi za zaangażowanie,
współpracę oraz udostepnienie eksponatów do projektu o Antonim
Hyblu. Wkład pracy Pan Jana Spólnika jest bardzo cenny oraz
niezwykle ważny.
W Muzeum Ziemi Bieckiej znajduje się w zbiorach cenny
eksponat związany z Antonim Hyblem. Są to skrzypce
klasyczne prawdopodobnie z lat 30 stych dwudziestego wieku.
Instrument ten przywiózł do muzeum mieszkaniec Ropy
w latach 80-tych. Muzeum nabyło skrzypce za kwotę 25000 zł
co było równowartością miesięcznego wynagrodzenia.
Bardzo dziękujemy Dyrekcji Muzeum w Bieczu za możliwość
realizacji materiału, udostepnienie instrumentu i możliwość
wykonania zdjęć oraz pomoc i przygotowanie materiałów
o muzeum. Dziękujemy Panu dyrektorowi mgr Pawłowi
Kocańdzie, Pani dyrektor Marcie Bartuś jak również Pani
Urszuli Misiołek za pracę i zaangażowanie w temacie
o Antonim Hyblu.
W Muzeum PTTK
w Gorlicach
W Muzeum PTTK w Gorlicach
znajduje się największy zbiór
prac i pamiątek po artyście
Antonim Hyblu.
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
Wspomnienia
Prace
nad
realizacją
naszego
projektu
rozpoczęliśmy
w
2018
roku.
Bazując
na
ogólnodostępnych
materiałach
oraz
przekazach
osób
mających
informacje
na
temat
Antoniego
Hybla,
pozyskaliśmy
pewną
wiedzę,
stała
się
ona
fundamentem
na
którym
postanowiliśmy
zbudować
w
miarę
całościowy
obraz
historii
tego
zapomnianego
i
niedocenionego
artysty.
Podstawowy
projekt
opierał
się
na
opracowaniu
i
wydaniu
albumu
oraz
realizacji
filmu
dokumentalnego
pod
tytułem
Antoni
Hybel
zapomniany
artysta.
Z
upływem
czasu
projekt
rozrósł
się
o
nowe
elementy
i
koncepcja
projektu
została
rozbudowana.
Pierwszym
niezbędnym
etapem
było
przygotowanie
fotograficznej
oraz
filmowej
dokumentacji
zachowanych
prac
artysty,
kontakt
z muzeami
oraz
rodziną
artysty,
dotarcie
do
osób
znających
i pamiętających
Antoniego
Hybla.
Następnie
ważną
rzeczą
było
odnalezienie
prac
i
pamiątek
po
artyście
znajdujących
się
w
zbiorach
prywatnych.
Bardzo
cenna
była
współpraca
z
Archiwum
Państwowym.
Nie
był
to
łatwy
etap.
Wymagał
ogromnej
ilości
czasu,
zaangażowania,
żmudnej
pracy
oraz
nie
małych
środków
finansowych.
W
większości
miejsc
do
których
dotarliśmy
ludzie
byli
dla
nas
życzliwi
i przychylni.
Swoim
zaangażowaniem
i
pracą
bardzo
nam
pomogli
wpisując
się
w
realizację
projektu,
za
co
bardzo
dziękujemy.
Niestety
były
też
takie
sytuacje
w
których
dosłownie
zamykano
przed
nami
drzwi,
nie
chciano
rozmawiać
i odmawiano
wsparcia.
Na
szczęście
były
to
sporadyczne
incydenty
kilku
osób,
których
postepowanie
było
zupełnie
niezrozumiałym
działaniem.
Na
dzień
dzisiejszy
(listopad
2021
roku)
mamy
cały
materiał
potrzebny
by
przejść
do
końcowego
etapu
projektu.
Jest
opracowana
techniczna
makieta
albumu
w
programie
graficznym
z
koncepcją
rozdziałów
i wstępnego
układu
tekstowego.
Zgromadzony
materiał
posegregowany
został
na
działy
tematyczne.
Etap
który
jest
przed
nami
to
opracowanie
graficzne,
skład
i przygotowanie
albumu
do
druku.
To
jest
odpowiedzialna,
pochłaniająca
czas
praca,
zważywszy
na
ogromną
ilość
ważnego
i cennego
materiału.
Do
projektu
w decydującym
etapie
dołączył
Konrad
Korona,
który
jest
autorem
projektu
i
realizacji
strony
internetowej
o
Antonim
Hyblu.
Zawodowo
zajmuje
się
przygotowaniem
książek,
albumów
i
czasopism
do
druku,
jest
profesjonalistą
w
tym
obszarze.
Zajmuje
się
też
fotografią,
filmem
i
montażem
zdjęć.
Jest
bardzo
dużym
wsparciem
projektu.
Jeżeli
chodzi
o
film
to
większość
zdjęć
jest
zrealizowana
a
część
materiałów
jest
wstępnie
zmontowana.
Projekt
poszerzony
został
o
stronę
internetową,
wystawę
fotograficzno-dokumentacyjną
oraz
projekt
Hybel
2020,
który
zostanie rozbudowany i kontynuowany w szerszym zakresie.
Ukończenie
projektu
wymaga
dofinansowania
i
stabilnego
budżetu.
Jesteśmy
w
trakcie
pozyskiwania
środków.
Jeżeli
znajdą
się
osoby
które
zainteresują
się
historią
Antoniego
Hybla
oraz
będą
mogły
wesprzeć
finansowo
nasze
działanie
będziemy bardzo wdzięczni za pomoc i wsparcie.
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Katarzyna
Janiga
„Cieszył
się
we
wsi
szacunkiem
i
poważaniem.
Nie
potrzebował
zresztą
zbyt
wiele.
Ludzie
żywili
podziw dla jego talentów i wiedzy…”
Maria
Górak
„Po
śmierci
żony
Malwiny
starano
się
go
wywłaszczyć
z
domu
i
wtedy
wybudował
z
własnych
funduszy
domek
na
jaki
było
go
stać.
Żył
tam
do
śmierci
i
tam
pracował.
Znałam
go
na
co
dzień.
Chodziłam
tam
bo
gotowałam
mu
jeść,
sprzątałam,
prałam,
prasowałam
i
cerowałam…
Lubił
ładnie
porozmawiać,
ale
był
skryty
i
tajemniczy.
Rzeźbił
i malował
całymi
dniami…
Przed
rzeźbieniem
szkicował
i
robił
rysunek.
Czasami
do
Hybla
zachodzili
ludzie
i
już
ich
od
razu
rysował,
kiedy
oni
o
niczym
nie
wiedzieli,
że
ich
szkicuje.
Kto
mu
się
we
wsi
spodobał
to
go
zapraszał,
aby
mu
pozował
do
rzeźby.
Ja
mu
pozowałam
do
rzeźby
„Starościna
w
czepcu
weselnym”
Wykonał
ją
w
gipsie.
Kazał
mi
się
ubrać.
Miałam
czepiec na głowie, korale, chustę na ramionach i jabłko w ręce…”
Franciszek
Górak
„Był
to
artysta
rzeźbiarz,
jakiego
dziś
już
takiego
drugiego
nie
ma.
Gdy
nad
czymś
pracował,
to
lubił
być
sam,
lubił
wtedy
samotność.
Przystępował
do
pracy
tajemniczo.
Już
przed
wschodem
słońca
był
w
warsztacie.
Lubił
rozmawiać
o
rzeźbie
i rzeźbieniu
ale
tyko
z
ludźmi
którzy
go
w
tej
pasji
rozumieli.
Robił
też
skrzypce.
Często
na
nich
grał.
Był
to
muzyk.
Zwoływał
chłopców
umuzykalnionych
i
uczył
ich
grać.
By
człowiekiem
grzecznym,
tajemniczym,
z
nikogo
nie
szydził. Za wszystko ludziom wynagradzał. Był wyrozumiały i szczery…”
Eugeniusz
Kusiak
„Nadałem
mu
się
i
prosił
mnie
abym
mu
pozował
do
rzeźb.
Miałem
chyba
wtedy
jakieś
25
lat.
Byłem
zdrowy
i
pełny
sił.
…
Kazał
mi
się
ubrać
tak
jak
na
co
dzień
i tak
przyjść
do
jego
pracowni.
On
mnie
tam
jeszcze
uszykował
według
własnej
wizji…
Wszystko
układał
i
tak
po
tym
ułożeniu
kazał
w
tej
pozie
siedzieć
lub
stać
nieraz
przez
dwie
godziny…
Hybel
mnie
bardzo
lubił
a
ja
go
okropnie.
Za
to
że
mu
pozowałem
to
mi
zrobił
zdjęcie
co
było
wtedy
wielkim
wyróżnieniem,
mało
kto
miał
aparat
fotograficzny
bo
to
była
droga
pasja.
Dał
mi
też
dwanaście
złotych,
co
pamiętam
do
dziś
bo
była
to
wtedy
da
mnie
znacząca
kwota.
Był
bardzo
grzeczny,
lubił
z
każdym
porozmawiać.
Był
sympatyczny,
uczciwy
i
dobry.
Miał
długie
włosy
jakie
nosili
wtedy
artyści…
Kogo
sobie
upatrzył
to
ci
nie
odmawiali
mu
pozowania
bo
go
szanowali i lubili. Zresztą cała wioska, cała Ropa bardzo go lubiła…”
Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
Wspomnienia
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Bogdan Klimczyk
grafik, fotograf
O Antonim Hyblu dowiedziałem się
w 2017 roku od starszego kolegi ze
szkoły w Zakopanem, znanego artysty
rzeźbiarza Ludwika Lizonia z Grybowa.
Opowiedział mi wtedy o zapomnianym
artyście z Ropy Antonim Hyblu,
rzeźbiarzu, malarzu, lutniku wynalazcy,
który zbudował swoje skrzypce według
własnego projektu. Postanowiłem
wtedy dowiedzieć się coś więcej o tym
artyście, który tak jak ja oraz Ludwik
kończył zakopiańską szkołę tylko dużo
wcześniej od nas.
e-mail: staraszuflada@op.pl
tel. 660 547 691
Konrad Korona
redaktor techniczny
e-mail: konrad.korona@poczta.fm
tel. 503 672 609
Zarys życiorysu
Twórczość
Strona główna
Hybel w Muzeum
Wydarzenia i aktualnosci
Kontakt
Film i album
© Copyright hybel.pl, Bogdan Klimczyk, Konrad Korona. All Rights Reserved. 2021
Wspomnienia
Antoni Hybel
Zapraszam do odwiedzenia mojej strony na Youtube:
nazwa kanału: Artysta Hybel
https://www.youtube.com/channel/UC8GJYJSXLnO
hOh7TjXH1NWQ